Van de makers van Twitter: blogplatform Medium

Stoort de tekenlimiet van Twitter jou? Krijg je jouw verhalen niet in 140 tekentjes geperst, maar wil je ze toch graag delen? Sterker nog: wil je juist tegen de stroom van het snelle internet in varen, en lange, diepgaande pennenvruchten publiceren? Dan is Medium wellicht iets voor jou. Een relatief nieuw en upcoming blogplatform, ontwikkeld door enkele medestichters van – jawel – Twitter. Medium draait niet om gebruikers, maar om verhalen. Niet om (hash)tags, maar om collecties. En van kwantitatieve limieten is al zeker geen sprake. Ondanks de nauwe band met Twitter is Medium juist wat Twitter níet is. Tijd voor een nadere kennismaking.

3 fundamentele ideeën

Medium werd zomer 2012 in betrekkelijke stilte gelanceerd door twee founding fathers van Twitter. Op het eerste gezicht lijkt het een blogplatform als Blogger en WordPress.com, maar volgens de makers is Medium "designed for little stories that make your day better and manifestos that change the world." Dat klinkt behoorlijk idealistisch – om niet te zeggen: zweverig. Iets concreter en praktischer bezien is Medium ontstaan vanuit een drietal basisprincipes. Ten eerste wilden de makers de tijdspanne tussen het idee van de blogger en de publicatie ervan zo kort mogelijk maken. Zo zouden de schrijfsels puurder moeten worden, en zodoende kwaliteitsvoller. Een tweede idee is het stimuleren van de interactie tussen collega-bloggers. Hierdoor zou Medium echt een denktank worden, en discussies onder schrijvers toejuichen. Een derde uitgangspunt is het creëren van een rustige leesplek, met zo min mogelijk afleiding en zeker geen rottige advertenties.

In de praktijk

Medium is een blogplatform dat inzet op kwaliteit, diepgang en interactie. Het heeft dan ook een aantal bijzondere features:

1. Interactie

Medium onderscheidt zich van andere blogsystemen door het feit dat lezers (c.q. mede-publicisten) niet onderaan het hele artikel kunnen reageren, maar juist middenin de tekst op een bepaalde alinea, een zin of zelfs een woord. In de praktijk betekent dit dat commentaren korter en meer to-the-point zijn. We vinden dit best wel een vondst! Is je verhaal niet goed genoeg, maar een behulpzame collega is er wel in geïnteresseerd? Dan kan deze voortschrijven aan je verhaal.

2. Collecties

Wanneer je je verhaal geschreven en gepubliceerd hebt, kan je het toevoegen aan zogenaamde ‘collecties’. Oftewel voeg je het bij je eigen collectie toe, oftewel aan die van een andere gebruiker met meer lezers. Lichtende voorbeelden van collecties zijn When I was a kid, Look what I made, The Writer’s Room en Been There. Loved That. Voor de echte toppers is er een maandelijkse top-100 voorzien met de meest gelezen verhalen. Merk op dat Medium steeds de geschatte leestijd bij de artikelen vermeldt.

3. Eenvoud en soberheid troef

Het moge intussen duidelijk zijn: op Medium draait het om de inhoud, niet om de vorm. Dat wil niet zeggen dat de vorm – de lay-out – niet mooi is (want Medium ziet er gelikt uit, uitblinkend in de kunst van het weglaten, mooie en duidelijke typografie, zich naadloos aanpassend aan de grootte van je beeldscherm), maar sober (én advertentievrij) is ze alleszins. De eenvoud in uiterlijk is er al net zo in gebruik. Verhalen publiceren doe je in een handomdraai, al heb je dan ook weinig tot geen controle over de lay-out. Als je al een foto zou willen plaatsen, wordt die automatisch uitgelijnd en heb je er verder niets meer over te zeggen. Let op: publiceren kan alleen via een desktop-pc, (vooralsnog) niet via een mobiel apparaat.

4. Eén misser

Eén groot nadeel wat ons betreft: je kan op Medium enkel publiceren als je over een Twitter-account beschikt. Je Medium-profielpagina krijgt dan de naam van je Twitter-account (dus: https://medium.com/@jouwtwitternaam). Spijtig, want er zijn vast genoeg begenadigde schrijvers die níet Twitter-minded zijn en toch graag hun pennenvruchten op Medium zouden willen droppen. Ook om, als lezer, interactieve mogelijkheden te kunnen gebruiken (het lezen en schrijven van commentaren bijvoorbeeld) moet je via Twitter zijn ingelogd.

Maar wat is het?

En toch blijft het wat vaag… Wat is Medium nou precies? Een blog- c.q. publicatieplatform, akkoord. Maar het is ook geweten dat Medium schrijvers voor hun verhalen betaalt. Daardoor krijgt Medium ook iets van een uitgever, een online magazine. Een aspect waarover The Atlantic zich al eens boog in het artikel What is Medium?. Ook het artikel What Medium Is For op Medium zelf probeert de essentie van de toch wat mysterieuze en elitaire blogprovider te doorgronden. Een samenwerking met sportsite ESPN opent nieuwe perspectieven over het business-model van Medium. Time.com concludeert simpelweg: Medium Is Pretty Cool, That’s What (it is). Waarschijnlijk moeten we eerst maar eens afwachten hoe het populairder wordende Medium de komende tijd evolueert en welke verrassingen de oprichters eventueel in petto hebben.

Concluderend

Inhoud voor lay-out, het verhaal voor de schrijver, dat is Medium in elk geval. Het publicatieplatform is uitermate geschikt om serieuze verhalen en ideeën te delen. Het is allesbehalve bedoeld om een gepersonaliseerde blog uit te bouwen. Medium valt aan te raden voor tekstbloggers, beginnende bloggers en aandachtige lezers. De verhalen die er te lezen zijn, zijn op niveau en ernstig. Pluspunten zijn de sobere, maar deftige lay-out en de vernuftige interactiemogelijkheden. Allicht een prima plek dus om een fraai stukje schrijverij te droppen. Verwacht echter niet dat het financieel iets oplevert. Medium betaalt wel eens schrijvers, maar dit lijkt slechts een handjevol te zijn. Ben je een goed auteur en twijfel je over hoe en waar te publiceren, lees dan dit artikel eens door.