Het Montignac Dieet is in de jaren ’90 ontstaan volgens een theorie van de Fransman Michel Montignac. Hij ging ervan uit dat mensen niet kunnen afvallen enkel door het ontzeggen van calorieën. Zelf zag hij meer belang in de zogenaamde glycemische index (GI) van koolhydraten, waarbij de snelheid waarmee het bloedsuikergehalte afhangt van het eten van koolhydraten. Hoe meer je hiervan eet, deze te sneller stijgt dit gehalte. ‘Montignaccen’ was in de jaren ’90 razend populair, maar het dieet is intussen talloze malen onderuit gehaald. Vele andere diëten hebben niettemin op de ideeën van Montignac voortgeborduurd.




Goede en slechte koolhydraten

Montignac maakte onderscheid tussen ‘goede’ en ‘slechte’ koolhydraten, waarbij de glycemische index een grens trekt tussen respectievelijk onder of boven 50. Bovendien raadde Montignac aan om koolhydraten niet gelijktijdig met vetten te consumeren. Groente, fruit en peulvruchten worden in het dieet zeker geadviseerd, evenals volkoren producten. Verzadigd vet mag met mate worden genuttigd. Door je te houden aan deze (ogenschijnlijk) simpele regels, zal je minder gaan eten en daardoor vanzelf afvallen, aldus de theorie.

Fases

Het dieet is onderverdeeld in twee afzonderlijke fases. Om de alvleesklier voldoende tijd te geven om te stabiliseren, duurt de eerste fase zeker drie maanden. Je mag in deze fase nog af en toe koolhydraten tot je nemen en er wordt een onderscheid gemaakt tussen koolhydraatmaaltijden en vetmaaltijden. Deze fase wordt de afslankfase genoemd. In de daarop volgende onderhoudsfase mag je vetten gaan combineren met goede koolhydraten. Je bent dan al op gewicht. Neem ook dan niet te veel, anders kom je vanzelf weer aan. Mate is het kengegeven van Montignac. Goede voedingsstoffen met weinig koolhydraten.

Effectiviteit

Grootste pluspunt is het advies om veel groente, fruit, peulvruchten en volkorenproducten te eten en de hoeveelheid verzadigd vet in de voeding te beperken. Gecombineerd met de lage dagelijkse calorie-inname zal je zeker afvallen. Doordat je niet zozeer minder, maar ánders eet (en ook niet per se minder lekker) is het dieet relatief makkelijk vol te houden.

Kritiek

De dieetmethode van Montignac (de beste man overleed overigens in 2010) was in de jaren ’90 een ware hype. Je kan er dan ook alleszins resultaat mee boeken. Maar hoge bomen vangen veel wind en Montignac kreeg al snel scherpe kritiek te verduren.

Meest gehoorde bezwaar is dat Montignacs theorieën niet goed zijn onderbouwd en dat zijn methode is veel te ingewikkeld is. Een boterham met kaas en een maaltijd met vlees, groente en aardappelen zijn bijvoorbeeld niet toegestaan. En dat terwijl de zin van het scheiden van koolhydraten en vetten nooit is aangetoond. De menu’s die de boeken aanleveren, nemen bovendien vaak erg veel bereidingstijd in beslag.

Het Montignac Dieet is vetrijk en stelt voedingsproducten voor die veel verzadigde vetzuren bevatten. Dat kan hart- en vaataandoeningen in de hand werken. Het dieet is ook verantwoordelijk voor een tekort aan vezels, wat tot constipatie (moeizame stoelgang) kan leiden.

Vandaag de dag is de Montignac-methode dan ook niet meer zo populair, al bestaan er inmiddels de nodige diëten die enigszins op Montignac zijn gebaseerd. Het populaire South Beach Dieet, bijvoorbeeld, gaat eveneens uit van goede versus slechte koolhydraten.

Links

• Officiële website
• Wat te eten in fase 1 en 2?
• Montignac-recepten
• Kritiek op het Montignac-dieet
• Tabel van glycemische indexen